miércoles, 28 de junio de 2017

MUTILACIÓN

recuérdame
                   escondido
                                  entre palabras sin sentido
                                         y la espada entre mis costillas removiendo

recuérdame
                   errante
                                  entre oscuros pasadizos esperándote
                                  en caótica locura envolviéndote

recuérdame
                   retorciendo  
                                   el futuro más iracundo
                                   quemando nuestro mundo


recuérdame
                   extrañado
                                    por no sentir tu Universo a mi lado


perenne simbología
mutilación de lo que estorba
extraña conjunción sin solución


recuérdame
                   asustándome
                                      al sentir tus manos ahogándome 
                                      en la oscura noche al despertarme

                                              
recuérdame        tan solo
                                     para volver a olvidarte


don dumas






7 comentarios:

  1. Soberbio!! Impactante de principio a fin. Felicidades.

    ResponderEliminar
  2. "extraña conjunción sin solución"
    esa adicción la conozco,
    va en la vena , y te digo que no se si de por vida
    ese sentirse aún muriendo, mucho más que vivo
    Me gusta tu espacio , lo que tus poemas en mi revierten
    Gracias por ello

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias MarRía por leerlo y me alegra que te guste mi espacio.....

      Eliminar
  3. ¡Me encanta! Felididades, muy buen poema :)

    ResponderEliminar

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.